Kıyıda Tek Başına

Selçuk Demirel * YKY 2019

“Ben onun kaybolmuş cennetinden geliyordum. Ben onun geleceği isem, benim geleceğim nerede? O zaman nedir zaman? Şu satırları yazarken, bu resimleri çizerken neresindeyim zamanın?”

Biz bu satırları okurken neresindeyiz zamanımızın? Kendimizin genç ya da yaşlı haliyle karşılaşsak bir yürüyüş sırasında. Tam olarak geçmişten ya da gelecekten kendimiz. Nasıl karşılardık durumu acaba?

Selçuk Demirel çok sakin karşılıyor durumu, sohbet ediyor genç haliyle. Onun naif anlatımı ve her sayfaya karaladığı şahane çizimleriyle adeta büyüklere yapılmış bir resimli kitap bu. Kim sevmez ki resimli kitap okumayı. Kendi hayal gücünüzün dışında bir başkasının hayalini sayfalar arasında görmek, kendimizinkiyle kıyaslamak, bazen bizimki daha iyi bazen çizerinki.

Selçuk Demirel’in daha önce Başka Kediler kitabını paylaştığımda yazardan bahsetmiştim biraz. 18 Mayıs 1954 Artvin doğumlu sanatçı Paris’te yaşıyor. 1974 yılından beri aktif olarak çizer ve yazar. Onun kedileri ve naif dünyasını oldukça seviyorum.

Kıyıda Tek Başına kitabında sayfalar arası felsefi yolculuk yapıp, yaşantımızdaki bazı olguları sorgulatıyor bize yazar, gündemden, iklim krizinden ve göçün getirdiği kara bulutlardan da dem vuruyor satır aralarında. Bir iki cümle ile kocaman şeyleri özetleyebilmek çok hoşuma gidiyor. Bu kitapta da buna sıkça rastlanıyor zira az ama etkili bir metin. Ben kendi adıma çoğunda evet bunu bende düşünmüştüm diyerek altını çizdiğim satırlar oldu. Mesela şu cümle gibi;

“Şimdiki halimiz, çocukluğumuzun, gençliğimizin, hayallerimizin, hayal kırıklıklarımızın, sevinç ve mutluluklarımızın toplamından başka bir şey değil.”

Geçmişe ait hatalarımı ve hayal kırıklıklarımı bende bu düşünceyle sarmalamaya başladım on yıl kadar önce. Beni ben yapan tecrübeleri kabullendim, sonuçta hayatı gül bahçesinde geçen birinde derinlik ve özgünlük çok rastlanmayan bir şey.

Bir ara da Varda’nın La Pointe Courte filminde gibi hissettim kendimi okurken. Siyah karalamaların arasında herkes kendi zihninde bir yerlere gidecektir elbette. Yalnızlıktan, kendine ve zamana yolculuktan bahseden satırlara her sayfada yer alan çizimler eşlik ediyor. Alıntılarla bitiriyorum, kitaplı günler.

“Doğuyorsun, uzun bir süre yaşamayı öğreniyorsun. Okula gidiyorsun, meslek ediniyorsun, hayata ve yaşamaya dair politik tercihlerde bulunuyorsun, yaşlanıyorsun, hastalanıyorsun ve ölüyorsun. Bu arada şansın varsa birine rastlayıp âşık oluyorsun, sevişiyorsun…”

“Zamanın durmasını istediğimiz anlar sadece âşık olduğumuz, mutlu olduğumuz anlardır.”

                                                                                                                          Yazan Aylin K.I.